Adoptie met humanitair visum door senatrice CD&V
Mondelinge vraag van mevrouw Anke Van dermeersch aan de minister van Justitie over «het gebruik van het humanitair visum als opstap voor een interlandelijke adoptie» (nr. 4-573)
|
Question orale de Mme Anke Van dermeersch au ministre de la Justice sur «l’utilisation du visa humanitaire en tant que premier pas vers une adoption internationale» (nº 4-573)
|
De voorzitter. – De heer Melchior Wathelet, staatssecretaris voor Begroting, toegevoegd aan de eerste minister, en staatssecretaris voor Gezinsbeleid, toegevoegd aan de minister van Werk, en wat de aspecten inzake personen- en familierecht betreft, toegevoegd aan de minister van Justitie, antwoordt.
|
M. le président. – M. Melchior Wathelet, secrétaire d’État au Budget, adjoint au premier ministre, et secrétaire d’État à la Politique des familles, adjoint à la ministre de l’Emploi, et en ce qui concerne les aspects du droit des personnes et de la famille, adjoint au ministre de la Justice, répondra.
|
Mevrouw Anke Van dermeersch (VB). – Er is bij heel veel kandidaat-adoptieouders heel wat beroering ontstaan over het gebruik van het humanitair visum als opstap voor een interlandelijke adoptie. Alle kandidaat-adoptieouders in Vlaanderen moeten immers een heel strenge en lange procedure doorlopen die jarenlang aansleept voordat zij een kindje in het kader van de interlandelijke adoptie kunnen adopteren. Niet alleen bij de adoptieouders is heel wat protest gerezen tegen deze wijze van handelen. Dat is ook zo bij de diensten die verantwoordelijk zijn voor de interlandelijke adoptie. Tijdens een debat hierover gisteren in het Vlaams Parlement was zowat iedereen het erover eens dat dit een vorm van omzeiling is van de bestaande regelgeving in Vlaanderen. Is de minister van oordeel, zoals gisteren ook werd gesteld in het debat daarover in het Vlaams Parlement, dat met een dergelijke werkwijze de adoptieprocedures zoals ze in Vlaanderen van kracht zijn, worden omzeild? Hoe vaak is er al gebruik gemaakt van de procedure van het verstrekken van een humanitair visum als eerste stap in het kader van een interlandelijke adoptie? Wat zijn de toepasselijke wettelijke regels en welke stappen moeten worden doorlopen? Overweegt de minister maatregelen te treffen waardoor in de toekomst kan worden vermeden dat deze procedure nog wordt gebruikt als opstap voor een interlandelijke adoptie? |
Mme Anke Van dermeersch (VB). –
|
De heer Melchior Wathelet, staatssecretaris voor Begroting, toegevoegd aan de eerste minister, en staatssecretaris voor Gezinsbeleid, toegevoegd aan de minister van Werk, en wat de aspecten inzake personen- en familierecht betreft, toegevoegd aan de minister van Justitie. – Ik lees het antwoord van de minister van Justitie. Een adoptie is een emotioneel ingrijpend proces. Ondanks een sterke kinderwens toch kinderloos blijven, is zwaar om te dragen. De kandidaat-adoptanten hebben dan ook dikwijls al een lange lijdensweg achter de rug voordat ze een adoptieprocedure aanvatten. Hun verontwaardiging in deze is dan ook menselijk. Wanneer er gegronde redenen zijn om een visum op grond van humanitaire redenen uit te reiken, ben ik van oordeel dat dit ook dient te gebeuren. Deze procedure mag echter niet worden aangewend om naderhand gemakkelijker een adoptie tot stand te brengen. De afgifte van een visum om humanitaire redenen is een bevoegdheid van de Dienst Vreemdelingenzaken. De specifieke link tussen de uitreiking van een visum om humanitaire redenen en de afgifte van een verblijfsvergunning omwille van adoptie wordt niet statistisch bijgehouden. Ik heb contact opgenomen met het kabinet van mevrouw Turtelboom en met de administratie, maar ze hebben daarover geen cijfers. |
M. Melchior Wathelet, secrétaire d’État au Budget, adjoint au premier ministre, et secrétaire d’État à la Politique des familles, adjoint à la ministre de l’Emploi, et en ce qui concerne les aspects du droit des personnes et de la famille, adjoint au ministre de la Justice. –
|
De hervormde adoptiewet heeft het Verdrag van Den Haag van 29 mei 1993 inzake de internationale samenwerking en de bescherming van kinderen op het gebied van interlandelijke adoptie in ons recht omgezet. Het verdrag strekt ertoe het hoger belang van het kind te dienen, zijn fundamentele rechten te eerbiedigen en ontvoering, verkoop van of handel in kinderen te voorkomen. Onze adoptiewetgeving van 24 april 2003 is dan ook formeel: kandidaat-adoptanten die interlandelijk wensen te adopteren, dienen zich eerst aan te melden en te registreren bij de centrale autoriteit van de bevoegde gemeenschap. Zij dienen vervolgens een voorbereiding te volgen, en nadien bij de jeugdrechtbank om een geschiktheidsvonnis te verzoeken dat verstrekt kan worden na een gunstig maatschappelijk onderzoek. Eens ze dit vonnis hebben, kunnen zij tot de eigenlijke adoptie overgaan, via een erkende adoptiedienst dan wel via een zelfstandige adoptie na uitvoering van een kanaalonderzoek door Kind&Gezin. In het overgrote deel van de gevallen wordt de adoptie uitgesproken in het herkomstland van het kind, waarna het dossier wordt overgezonden naar de Federale Centrale Autoriteit met het oog op de erkenning en de registratie van de adoptie. Het is maar nadat de adoptie erkend is, dat het geadopteerde kind het document – paspoort of visum – kan bekomen waarmee het naar zijn adoptieouders in België kan gaan. De Belgische wetgeving is duidelijk en dient dan ook door eenieder te worden gerespecteerd. Zoals de bevoegde minister in de Vlaamse Gemeenschap gisteren blijkt te hebben gesteld, bevestig ook ik dat elke adoptieprocedure moet verlopen volgens de in ons land geldende regels. Er kan echter geen sprake van zijn de regels voor de toekenning van een visum om humanitaire redenen te verstrengen omwille van een of ander actualiteitsitem. |
Mevrouw Anke Van dermeersch (VB). – Ik wens alle kindjes die ons land zijn binnengekomen via een humanitair visum, het allerbeste toe voor de toekomst. Ik wens ook alle kinderen zonder ouders in andere landen die in aanmerking komen voor adoptie, maar die net niet schattig of knuffelbaar genoeg waren of de X-factor niet hadden, een mooie toekomst toe. Door een humanitair visum te verlenen wordt een soort van nieuwe schijnadoptieprocedure in het leven geroepen. Ik vind dat een verkeerd signaal. Achterpoortjes die het mogelijk maken kinderen uit te kiezen op basis van hun schattigheid of andere elementen, kunnen niet. Ik vind het spijtig dat door het verlenen van een humanitair visum, in afwachting van een adoptieprocedure, de screening wegvalt. Screening vergt een heel lange procedure waardoor kandidaat-adoptieouders lang moeten wachten. Net een senator die naar aanleiding van een parlementaire missie een kind heeft gezien… |
Mme Anke Van dermeersch (VB). –
|
(Protest van de heer Delpérée)
|
(Protestations de M. Delpérée)
|
De voorzitter. – U hebt niet het recht opmerkingen te maken over een persoonlijk feit. U maakt misbruik van uw repliekrecht.
|
M. le président. –
|
Mevrouw Anke Van dermeersch (VB). – Er zijn geen statistieken over de gevallen waarin een humanitair visum wordt gegeven voorafgaand aan een adoptieprocedure. Ik vraag dat daarover statistieken zouden worden bijgehouden. Achterpoortjes moeten worden gesloten en er mogen geen nieuwe schijnprocedures in het leven worden geroepen.
|
