Bemiddelaars produceren ‘wit blad’.

Het Vlaams Belang is helemaal niet onder de indruk van het verslag van de koninklijke bemiddelaars de Donnea, Langendries en Lambertz. Met hun “vijf punten waarover zich een consensus zou kunnen aftekenen” staat de communautaire dialoog letterlijk nergens.

Veelbetekenend is in dit kader de notie van het “wit blad”. Er zijn geen taboes (dus ook niet de uitbreiding van Brussel en andere Franstalige eisen inzake de Rand), er zijn geen voorafgaande voorwaarden, er is geen agenda, er is geen timing, er is geen resultaatsverbintenis. Misschien kunnen “deelakkoorden” voor de regionale verkiezingen van juni 2009 worden gesloten die “in voorkomend geval” kunnen gestemd worden in Kamer en Senaat. Het eerste ontwerp, de zogenaamde borrelnootjes, ligt overigens nog steeds op behandeling te wachten in de Senaat, en dat was voor Pasen beloofd. Het is duidelijk dat er geen enkele garantie is dat er welke staatshervorming dan ook komt.

Het is wel bijzonder merkwaardig dat bemiddelaar Langendries uitdrukkelijk minister-president Peeters feliciteerde voor diens “openheid”. Peeters heeft – aldus Langendries – het “wit blad” en dus een opening mogelijk gemaakt. Dit betekent dat Peeters, in tegenstelling tot wat hij woensdag in het Vlaams Parlement verklaarde, zijn regeerakkoord en zijn Octopusnota in de vuilbak heeft gekieperd.

Dat B-H-V niet ter sprake zal komen in de voorgestelde dialoogstructuur, is allerminst een garantie dat de door heel Vlaanderen gevraagde splitsing er ook komt. De bemiddelaars willen dat er in een ander kader over onderhandeld wordt. Bovendien heeft de Vlaamse regering zelfs niet geëist dat de Franstaligen hun blokkering tegen de parlementaire behandeling van B-H-V zouden stoppen, zodat de zaak nooit kan gestemd geraken voor de regionale verkiezingen van 2009.

Er is dus eigenlijk niets, behalve een tafel met twaalf onderhandelaars. De Franstaligen hebben hun slag thuisgehaald. Voor hen wordt de rode loper uitgerold om, én inzake staatshervorming, én inzake B-H-V, probleemloos op de lange baan te schuiven en minstens over de verkiezingen van juni 2009 te tillen. Dat Peeters blijkbaar bereid gevonden is mee te werken in een scenario zonder uitzicht op wat dan ook, is wrang. Het enige wat Peeters doet is Yves Leterme uit de wind zetten en nog een amechtige poging ondernemen om negen maanden voor de verkiezingen alsnog iets van zijn Vlaams regeerakkoord te maken.

Het Vlaams Belang is van oordeel dat de Vlaamse regering, en minstens het kartel CD&V/N-VA, indien het nog een greintje zelfrespect heeft, onmogelijk positief kan antwoorden op de conclusies van de bemiddelaars. Voor het Vlaams Belang heeft de komedie nu lang genoeg geduurd. In plaats van nogmaals maanden energie te steken in een uitzichtloos project, is de tijd aangebroken om resoluut voor de boedelscheiding te gaan.