Di Rupo spant koning alweer voor anti Vlaamse kar
Voor het Vlaams Belang voert informateur Di Rupo alweer een stuk theater op door de onderhandelingen over de begroting op te schorten en naar de koning te trekken om zijn ontslag aan te bieden als formateur.
Deze demarche is even laf als doorzichtig. Met dit manoeuvre wil de PS-formateur de koning alweer voor zijn kar spannen. De koning wordt deze keer van stal gehaald om de Open VLD te dwingen toe te geven aan de PS-eis om vooral belastingen in te voeren om het begrotingstekort weg te werken, in plaats van vooral te besparen en de nodige structurele hervormingen door te voeren die zich opdringen.
Hogere lasten treffen vooral Vlaanderen, besparingen vooral Wallonië. Di Rupo wil dus vooral Vlaanderen laten opdraaien voor de kosten, om tegelijkertijd zijn Waalse socialistische achterban gerust te stellen. Ook voor zijn voor Vlaanderen nefast communautair akkoord kon Di Rupo rekenen op de welwillende medewerking van het koningshuis.
Dat Di Rupo nu ook zijn anti-Vlaamse sociaal-economische agenda wil doordrukken met het “morele gezag” van het Belgisch staatshoofd, moet door elke Vlaamse partij afgedaan worden als verwerpelijk. Het is het bewijs – het zoveelste – dat het koningshuis zich graag laat verleiden om de Waalse belangen te dienen.
Eén ding is voor het Vlaams Belang duidelijk: met de PS valt geen deftig regeerakkoord af te sluiten, noch communautair, noch sociaal-economisch, dat ook de goedkeuring van een Vlaamse meerderheid kan wegdragen. De Vlamingen zijn er niet om de electorale positie van Di Rupo te garanderen, en zeker niet door middel van een koninklijke chantage.
Dat in dit land alles communautair is, en alles aan alles hangt, is wel duidelijk. Daarom is het bijzonder verbazend dat de N-VA nu plots bereid is het slechte akkoord over de staatshervorming in de koelkast te stoppen en wil meewerken aan een “noodregering” die binnen de Belgische constructie evenmin kans op slagen heeft.
