Nu Herman Van Rompuy tot president van de EU is gekozen, zal het Vlaams Belang hem beoordelen volgens enkele duidelijke principes:
* Van Rompuy moet zijn rol spelen als vertegenwoordiger van de lidstaten, en niet meedoen met de Europese Commissie in een opbod naar een Europese superstaat. * Hij moet zich als Vlaming uiten (bijvoorbeeld door in het Europees Parlement Nederlands te spreken), en dus oog hebben voor de belangen van de kleinere (toekomstige) lidstaten. * Hij mag zijn mening niet verloochenen dat de Europese Unie een Europees project moet blijven. In het federaal adviescomité voor Europese aangelegenheden van 24 december 2004 uitte Van Rompuy zich tegen de mogelijke toetreding van Turkije tot de Europese Unie, en verklaarde hij onder meer: “Turkije is Europa niet, en zal dit nooit zijn. (…) Feit is echter wel dat de universele waarden die gelden in Europa, en die ook in de christelijke leer fundamenteel zijn, zullen verwateren door de toetreding van een groot islamitisch land als Turkije.”
 
Wanneer hij daar vandaag mee geconfronteerd wordt, krabbelt hij al terug: “Mijn persoonlijke opinie is ondergeschikt aan de opinie die de Europese Raad zich hierover vormt.” (De Morgen, 20 november). Op die manier geeft hij, net zoals Sarkozy, Merkel en anderen, vrij spel aan de voorstanders van de Turkse toetreding, die bij de publieke opinie maar een kleine minderheid vormen.
 
Van Rompuy kan dus, door zijn mening te blijven verdedigen, bijdragen tot een verkleining van de kloof tussen de burgers en het ‘officiële’ Europa.
