Actualiteitsdebat Kinderopvang
Beste collega’s,
Alhoewel het debat hier geagendeerd staat als een debat over de kinderopvang voor kinderen in armoede betreft het eerder een debat over “de sfeer binnen de Vlaamse regering”, die duidelijk niet zo best is. Zoals we weten liggen enkele krasse uitspraken van minister Homans – die ik hier niet zal herhalen –aan de basis van dit debat. Na al de lasten- en tariefverhogingen – u weet wel: bij De Lijn, in het onderwijs, een lagere woonbonus, duurdere distributiekosten voor stoom en tenslotte de speculaties over nieuwe lastenverhogingen na het bekendmaken van het budgettaire deficit voor 2014 – achtte Homans het allicht nog eens opportuun om een nummertje op te voeren waarbij ze indruk wilde wekken dat zijzelf en haar partij – de N-VA – ondanks alles toch nog steeds opkomen voor de werkende Vlaming. U weet wel: voor de voor de verkiezingen zo opgevrijde, maar na de verkiezingen schaamteloos in de steek gelaten Vlaamse middenklasse.
Beste collega’s,
Ik ga hier niet ingaan op de juiste woorden van mevrouw Homans. Die zijn intussen genoegzaam bekend. Maar wat duidelijk was: de woorden van mevrouw Homans waren nog niet koud of niet alleen de linkse oppositie, maar ook coalitiepartner Open VLD schoot met scherp op de minister. Open VLD’er Mathias De Clercq had het zowaar over een stigma, segregatie en apartheid. Open VLD’ers Somers en Saeys stuurden zelfs een persbericht de wereld in om te zeggen dat ze niet akkoord zijn met de ideeën van de minister. De disputen binnen de federale regering binnen blijkbaar in toenemende mate ook binnen te sijpelen in de Vlaamse regering.
Minister Homans,
De gretigheid waarmee uw coalitiepartners zich als gieren op uw uitspraken stortten, was des te betekenisvoller, aangezien u zelf zegt dat u uw uitspraken zo niet bedoeld had. Volgens u waren uw uitspraken verkeerd begrepen. Maar nóg blijken uw rechtzettingen niet voldoende; het waren uw eigen coalitiepartners die dit debat vandaag hebben aangevraagd.
Beste collega’s,
Het Vlaams Belang is het met deze regering eens dat voor wat betreft de kinderopvang een absolute voorrang gegeven moet worden aan arbeidsactieve Vlamingen. Voor Vlaamse ouders die een opleiding volgen, moet een aanbod van deeltijdse kinderopvang voorzien dat overeenstemt met de lesuren en voor ouders die werkzoekende zijn moet een flexibel aanbod worden uitgewerkt dat hen toelaat werk te zoeken. Een voortdurend aandachtspunt is de rendabiliteit van de kinderopvangsector, zodat de betaalbaarheid van de kinderopvang voor de ouders niet in het gedrang komt. En vanzelfsprekend moet het toewijzingsbeleid ook plaatsen voorbehouden voor eenoudergezinnen of mensen die om gezondheidsredenen niet voor hun kinderen kunnen zorgen.
Beste collega’s,
Maar – en daarmee komen we uiteraard tot de essentie van de zaak – ondanks investeringen is het aanbod aan kinderopvang in Vlaanderen nog lang niet behoeftedekkend. Ik lees dat in heel Vlaanderen een tekort zou bestaan van ongeveer 40.000 plaatsen. Wat zeker is: in veel Vlaamse steden en gemeenten bestaan nog steeds lange wachtlijsten voor kinderopvangplaatsen. Ik geef toe, eerlijk gezegd: “Er bestaan in mijn eigen stad Antwerpen geen wachtlijsten meer”. Niet omdat er voldoende plaatsen zijn, wel omdat het systeem van wachtlijsten voor de stedelijke kinderopvang door het stadsbestuur werd afgeschaft. Antwerpen, zit met nauwelijks 26 plaatsen voor 100 kinderen ver onder de Barcelonanorm die 33 plaatsen per 100 kinderen voorziet. Bovendien zal de achterstand tegenover de Barcelonanorm de volgende jaren nóg verder oplopen omdat de uitbreiding van de kinderopvang geen gelijke tred kan houden met het stijgende aantal geboortes. Werk aan de winkel dus!
Beste collega’s,
De meeste kinderopvang in Vlaanderen is zelfstandige kinderopvang. Alhoewel de minister vorig jaar met cijfers zwaaide dat het nieuwe decreet niet tot meer stopzettingen van zelfstandige initiatieven heeft geleid, las ik het voorbije jaar toch verdacht veel artikels in kranten waarin zelfstandige crèches en onthaalouders hun wanhoop uitschreeuwen over de normeringen van het nieuwe decreet. En dan hebben ze het over het vele papierwerk en over sommige onzinnige regels, voorzien in het decreet dat vorig jaar in april in werking trad. Het is niet omdat de sector geconfronteerd werd (of wordt) met enkele rotte appels, dat de ander initiatieven geconfronteerd moeten worden met overdreven regelneverij. Tijd dus om dit decreet eens ernstig te evalueren!
Beste collega’s,
Kort samengevat is het Vlaams Belang van mening dat eenieder een plaats verdient in onze Vlaamse gesubsidieerde kinderopvang: werkenden én werkzoekenden. Kinderopvang is voor gezinnen met kinderen meestal een noodzakelijke voorwaarde voor activering op de arbeidsmarkt. Tewerkstelling blijft de beste waarborg tegen armoede. Daarom moet er een voldoende aanbod aan kinderopvangplaatsen zijn in de gesubsidieerde en zelfstandige kinderopvang, via een sterk investerings- en aanmoedigingsbeleid. Een kinderopvangdecreet moet zo geschreven zijn dat het nieuwe initiatieven aanmoedigt, niet ontmoedigd. Een beleid met deze krachtlijnen zal op de steun van het Vlaams Belang kunnen rekenen. Elk ander beleid niet!
