President van “België-in-het-groot”
Op het Europese topberaad van heden zijn de staatshoofden en regeringsleiders het uiteindelijk toch eens geworden over de invulling van de nieuwe Europese topjobs. Het werd opnieuw een zeer ondoorzichtige en nauwelijks democratisch te noemen koehandel waarvan we ongetwijfeld nog het fijne niet helemaal kennen.
 
De Belgische premier Herman van Rompuy wordt dus alvast voor twee en een half jaar voorzitter van de Europese ministerraad of Europees president. Het probleem blijft dat Herman Van Rompuy deze post in de wacht sleepte net omdat hij wordt gezien als een trouwe vazal van de eurocratie, een man die zeker geen stokken in de wielen zal steken en die na zijn politieke benoeming allicht ook niet zal aandringen op een democratisering van de Europese besluitvorming.
 
De lakmoesproef ter zake had hij vandaag al doorstaan. Zijn eerdere verklaringen tegen de toetreding van het niet-Europese buurland tot de Europese Unie werden door de Belgische diplomatie als oppositietaal afgedaan waarmee in de toekomst geen rekening moet gehouden worden. Een ontluisterend staaltje van wat ons te wachten staat, maar wel perfect passend in het politiek gedragspatroon van betrokkenen. Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden.
 
Wij hebben er geen moeite mee om Herman Van Rompuy persoonlijk te feliciteren met zijn politieke benoeming. Het is alleen jammer dat de Vlaming aan het hoofd van de Europese Unie zo’n “goede Belg” is, van nature nauwelijks bereid om vanuit machtsposities werkelijk zijn volk te dienen.
