BHV-vaudeville
Er zijn ergere problemen in ons land dan de splitsing van BHV. Het is ook geen schande als u niet perfect weet waarover het gaat of wanneer u daar niet wakker van ligt.
Het is immers ook erg onbegrijpelijk waarom de Vlamingen die de meerderheid uitmaken in België zich altijd laten ringeloren door de Walen. Om dit te begrijpen moet het gekaderd worden in de geschiedenis, die natuurlijk niet elke jonge kiezer kent.
In de loop van de voorbije tientallen jaren, en dit vanaf 1970, zijn er een aantal grondwettelijke en wettelijke beperkingen ingebouwd die de democratische meerderheid van de Vlamingen aan banden moet leggen en effectief aan banden heeft gelegd.
Dat is begonnen in 1970 met de invoering van de zogenaamde grendelgrondwet. Sindsdien kan de grondwet slechts worden gewijzigd met een tweederde meerderheid én met een meerderheid in de twee taalgroepen.
Zonder de instemming van de Franstalige minderheid kan de grondwet dus niet meer worden gewijzigd. Dat geldt ook voor de bijzondere wetten. Dat zijn wetten waarmee veranderingen aan een aantal elementen van de staatsstructuur kunnen worden gewijzigd.
Daarnaast werd toen ook bepaald dat de Belgische regering altijd uit evenveel Franstalige als Nederlandstalige ministers moet zijn samengesteld. Ook hier werd de Vlaamse meerderheid dus verkwanseld. Verder zijn er nog een aantal andere mechanisme, te ingewikkeld om allemaal op te sommen en in detail uit te werken, zoals de alarmbelprocedure en de belangenconflicten, die kunnen verhinderen dat ook elke gewone wet door de Franstaligen kan worden gesaboteerd.
Slotsom hiervan is dat de Vlaamse meerderheid in België nooit kan worden uitgespeeld tegen de Waalse minderheid en dat de Vlamingen dus niets kunnen realiseren tegen de wil van de Walen in. Het dossier BHV is daarvan misschien wel het beste voorbeeld.
De “Vlaamse” politici van de traditionele partijen hebben deze onderwerping van de Vlaamse meerderheid aan de wil van de Waalse minderheid altijd aanvaard en zijn totnogtoe altijd bereid geweest en nog altijd bereid om Vlaanderen en de Vlaamse belangen uit te verkopen om België te redden.
Ze hebben zelf nooit gebruik willen maken van de mogelijkheid om deze blokkeringsmechanismen te gebruiken tegen voorstellen die de Walen wilden doordrukken, maar die Vlamingen niet zinden. Neem bijvoorbeeld het geval van de snelbelgwet of het vreemdelingenstemrecht: de Vlaamse traditionele partijen hebben het nooit hard gespeeld tegen de Franstalige partijen door te dreigen met deze blokkeringsmechanismen, maar hebben altijd geplooid voor de Waalse wil.
De combinatie enerzijds van een verlammend Belgisch wetgevend kader sinds 1970 dat de Vlaamse meerderheid wettelijk aan banden legt en de lamlendigheid van de Vlaamse beleidspartijen anderzijds zijn er dus verantwoordelijk voor dat Vlaanderen altijd aan het kortste eind trekt en de Walen altijd hun zin krijgen in dit land.
Onze analyse is dan ook dat België best wordt opgedoekt, want binnen een dergelijk kader kan en zal Vlaanderen nooit recht krijgen waar het recht op heeft.
En dat u dus wakker ligt van uw pensioen, job of veiligheid is veel begrijpelijker dan dat u slaap zou laten over de splitsing van BHV. Zo lang u maar goed beseft dat het Vlaams Belang de enige partij is die zal zorgen voor de oplossing van uw dagdagelijkse problemen, omdat wij enkel in een onafhankelijk Vlaanderen een beleid zullen kunnen voeren dat inspeelt op de noden van de Vlamingen, zonder telkens gegijzeld te worden door de Walen.
