Naïeve N-VA wil meer stemrecht voor buitenlandbelgen

Het Vlaams Belang is zeer tevreden dat het de uitbreiding van het stemrecht voor de buitenlandbelgen gisteren mee heeft kunnen voorkomen. Volgens N-VA gaat het om een gemiste kans, maar die partij is een tikkeltje te naïef en heeft de adders onder het gras duidelijk nog niet gezien.

De enige partij die al maandenlang de snelle uitbreiding van dit stemrecht eist, is de MR van Reynders en Maingain. De reden is dubbel: de buitenlandbelgen stemmen veel massaler voor de Franstalige lijsten dan voor de Vlaamse én zij stemmen veel meer voor de MR dan de gewone kiezers. Concreet rijfden de Franstalige partijen in de kieskring BHV 78,4% van deze stemmen binnen voor de Kamerverkiezingen van 2007 en de Vlaamse lijsten amper 20,2%. Het globale resultaat in BHV is totaal verschillend: de Franstalige Kamerlijsten behaalden 58,9 en de Vlaamse 41,1%. In het virtuele kieskanton “Buitenlandse Zaken” waar de stemmen van de buitenlandbelgen samenkomen, behaalde de MR 29,9% van de Kamerstemmen, terwijl dit in de globale kieskring BHV ‘slechts’ 22,7% was.

In totaal ging het in de kieskring BHV in 2007 om 16.510 geldige stemmen, zodat men moet concluderen dat deze buitenlandbelgen de resultaten duidelijk beïnvloeden in het voordeel van de meest radicale Franstalige partij.

Het opzet van de MR bestond er niet alleen in om dit stemrecht uit te breiden naar de regionale verkiezingen, maar tevens om voortaan alle buitenlandbelgen automatisch in te schrijven op de kieslijsten. De MR hoopte het aantal buitenlandse kiezers op die manier bijna te verdrievoudingen (van 122.000 naar 313.000; Belga, 4 maart 2008). Dit zou de positie van de Franstaligen in Brussel-Halle-Vilvoorde nog veel sterker maken. Om de Vlamingen te paaien had de MR zich wel akkoord verklaard met het wetsvoorstel van het Vlaams Belang om de kiezer in te schrijven in de laatste woonplaats, zodat iemand die in Aarlen of Luik woonde zich niet meer zou kunnen inschrijven in Brussel. Dit kon ook moeilijk anders, want de Raad van State had die vrije woonplaatskeuze krachtig afgewezen.&nbspMaar dit zou aan de essentie van het verhaal (een felle toename van het aantal Franstalige stemmen) niet veel veranderd hebben.

Voor het Vlaams Belang zou het hoe dan ook onaanvaardbaar geweest zijn, indien men gisteren op de eisen van MR was ingegaan. Deze kwestie kan onmogelijk los gezien worden van het dossier Brussel-Halle-Vilvoorde, dat met name door de MR al jaren wordt geblokkeerd. Nu toegeven aan de MR inzake de buitenlandbelgen en tegelijk de kwestie BHV doorschuiven, zou getuigen van een onvoorstelbaar masochisme.

Het Vlaams Belang is bereid om te praten over een uitbreiding van dit stemrecht naar de regioverkiezingen (van 2014), maar dan moet dit ook begrensd worden in tijd. Het kan niet zijn dat mensen die hier al generaties lang niet meer wonen toch ons beleid zouden bepalen. Daarom willen wij dit stemrecht beperkt houden tot diegenen die in ons land een laatste verblijfplaats kunnen aanwijzen. Het voorstel van N-VA waarin wordt teruggegaan tot de overgrootmoeder en de overgrootvader, wijzen wij af