Proficiat, dikke buis voor journalistje: 2/10

Inderdaad, dikke buis voor ‘journalistje’ want journalist kan je het specimen bezwaarlijk noemen dat denkt mijn rapport te moeten geven in nochtans een zogenaamde kwaliteitskrant De Standaard. Wat betreft de punten die ik kreeg wil ik niet eens een discussie openen want dat is al sinds de eeuwigheid zo negatief mogelijk voor parlementsleden van het Vlaams Belang. Wat mij wel mateloos stoort is het gebrek aan kennis van feiten en dat minimum aan ‘objectiviteit’ verwacht ik toch wel bij zulke beoordeling. Ik liep immers nog nooit in een boerka rond, laat staan op de Meir. Ik ben de moeder van het Europees boerkaverbod (wetsvoorstel 5-33), geen haar op mijn hoofd denkt er aan dat ik ooit mijn eigen wet zou overtreden! Ik heb wel onlangs als waarschuwing tegen de islamisering van Antwerpen Het standbeeld van Brabo een nikaab aangedaan. Maar ach, het journaille kent zelfs het verschil niet met een boerka. En ook het feit dat de affiche waarin ik mijn beste beentje voorzet ook helemaal niks met genitale verminkingen te maken heeft is de journalist in kwestie volledig ontgaan. Maar ach, wat helpt een bril als de uil niet zien wil. Of hij kan lezen is ook een heikel punt, aangezien geen enkel van de persmededelingen, wetsvoorstellen of documenten die ik De Standaard bezorgde de aandacht kregen zoals dat wel gebeurt voor initiatieven van parlementairen van andere partijen. Dat ik kan lezen en schrijven heeft de journalist in kwestie wel opgemerkt en dat geeft dan toch blijk van de aanwezigheid van een hersencel.”It’s life Jim, but not as we know it” Voor de humor geef ik dan ook graag aan de journalist in kwestie een 2/10, hij heeft ten slotte toch zijn naam correct gespeld bij het ondertekenen van zijn fictie.