Tussenkomst bij stemming OCMW-budget – OCMW-raad, 09/02/10
Voorzitter,
Collega’s,
Tekort 29,9 miljoen euro verdwenen als sneeuw voor de zon?
Na de intrekking van het vorige budget ten gevolge van de klacht van het Vlaams Belang en opmerkingen van de gouverneur over het tekort op ons budget van 29,9 miljoen euro, moeten we vandaag een nieuw budget stemmen. Op enkele weken tijd smolt de 29,9 miljoen euro weg als sneeuw voor de zon. Dit is ongeloofwaardig. We krijgen hier een politiek budget voorgeschoteld dat geen rekening houdt met de reële toestand en met de maatschappelijke evoluties.
Hoe gaat u aan de Antwerpenaar uitleggen dat half november het OCMW dringend op zoek was naar 30 miljoen euro (cfr. de voorpagina van GvA) en dat het nu twee maanden later allemaal koek en ei is met de financiën van het OCMW? Ondanks de economische crisis, ondanks de regularisaties, ondanks uw verklaringen in de media – vorige week nog – dat het OCMW de toestroom van leefloners niet meer aankan, dient u vandaag een budget in evenwicht in dat geen rekening houdt met voornoemde evoluties. U gedraagt zich als meerderheid in deze lichtzinnig en onverantwoordelijk. De meerderheidspartijen in deze raad steken hun hoofd in het zand en weigeren de problemen onder ogen te zien. U weigert i.s.m. de stad op zoek te gaan naar structurele oplossingen voor de problemen en de meerkosten die zich aandienen ten gevolge van de economische crisis en de massa-immigratie. Er zal in de nabije toekomst meer moeten gebeuren dan een aantal vrijblijvende alarmkreten in de krant waarin de zwarte piet doorgeschoven wordt naar de federale regering en men ondertussen overgaat tot de orde van de dag.
Het vorige budget – waar we niet naar mogen refereren – werd ingetrokken op basis van niet nageleefde vormvereisten. Tevens uitte de gouverneur haar bekommernis omtrent het tekort van 29,9 miljoen euro. Bij een tekort in het OCMW-budget is de gemeenteraad verplicht niet enkel kennis te nemen van het OCMW-budget, maar ook dit budget uitdrukkelijk goed te keuren. Dat is vorige keer niet gebeurt. Door de artificiële opsmukoperatie van de voorbije weken vermijdt men ook nu een debat ten gronde over de financies en de kerntaken van het Antwerps OCMW. Dit is een gemiste kans. Het opgesmukt budget is immers geen politiek werkbaar instrument. Spoedig zullen zowel de OCMW-raad als de gemeenteraad geconfronteerd worden met een begrotingswijziging waarbij ze aan het OCMW meer middelen ter beschikking zal moeten stellen. De 29,9 miljoen euro zijn natuurlijk niet verdwenen als sneeuw voor de zon en zal binnen enkele maanden terug opdoemen. Daarom had de meerderheid in deze raad en de gemeenteraad er beter aan gedaan nu een debat ten gronde te voeren over de prioriteiten van het sociaal beleid in deze stad. Maar dat gebeurt niet. Onbegrijpelijk. En dat in het jaar van de armoede.
Ongewijzigd sociaal beleid? Stadsbestuur bespaart elk jaar 2,75% op sociaal beleid hoewel er meer armoede is. Dit socialistisch stadsbestuur investeert alsmaar minder in sociaal beleid!
In de beleidsnota lezen we dat het OCMW Antwerpen in 2010 uitgaat van een ongewijzigd beleid. U kan dat wel zeggen, maar dat klopt in de praktijk helemaal niet. Het stadsbestuur, waarvan u, voorzitter, als schepen van Sociale Zaken deel uitmaakt, heeft beslist om de komende jaren 2,75% te besparen op het sociaal beleid. Een besparing op sociaal beleid in het jaar van de armoede. Een besparing op sociaal beleid midden een economische crisis. Een besparing op sociaal beleid terwijl zich wekelijks tientallen nieuwe immigranten komen aanmelden in onze stad. Een besparing op sociaal beleid op een moment dat de werkloosheid in Antwerpen opnieuw fors aan het stijgen is. Een besparing op sociaal beleid op een moment dat steeds meer Antwerpenaren schulden opstapelen en een groeiende groep mensen zelfs huishuur en energiefacturen niet meer kunnen betalen. Is dit het moment om een besparing op sociaal beleid door te voeren? Wie zo’n besparing net nu doorvoert, is niet sociaal, maar asociaal bezig. Dit socialistisch stadsbestuur en dit socialistisch OCMW voeren geen ongewijzigd sociaal beleid, maar verminderen jaarlijks de financiële middelen met 2,75% per jaar. Dat is de realiteit. Een ongewijzigd sociaal beleid zou immers betekenen dat de middelen stijgen naarmate de noden en klanten stijgen. Maar dit gebeurt nu niet. De middelen voor het sociaal beleid verminderen en dit zal ook de komende jaren zo zijn. In de krant geeft een OCMW-raadslid van de partij van de burgemeester dit overigens toe. Ze klaagt aan dat het OCMW niet over voldoende middelen beschikt om aan de stijgende vraag te beantwoorden. Het stadsbestuur – dezelfde meerderheid als deze raad – kijkt echter de andere kant op. Er is dus een duidelijk politiek probleem binnen de meerderheid die verregaande gevolgen heeft voor de minst gegoede Antwerpenaren.
Allochtonen belasten OCMW-budget steeds meer. Niet enkele federale regering, maar ook stadsbestuur en OCMW-voorzitster mee verantwoordelijk.
Maar ook het OCMW zelf heeft boter op het hoofd. In tijden van crisis met stijgende noden en met een dreigend tekort aan financiële middelen in het vooruitzicht, past het niet om struisvogel te spelen en de problemen voor zich uit te schuiven in de hoop dat ze zich wel vanzelf zullen oplossen. Is het dan niet noodzakelijk om nieuwe prioriteiten te bepalen en de kerntaken voor de komende jaren vast te leggen? Misschien moeten een aantal experimenten op ‘hold’ worden gezet. Misschien dienen enkele projecten uitgesteld of afgevoerd te worden zodat volop kan gefocust worden op de kerntaken. Zo’n oefening lijkt me zeker minder asociaal dan de lineaire besparing van 2,75%. Het is in deze toch wel pijnlijk vast te stellen dat er niet onmiddellijk kan beschikt worden over een overzicht van de uitgaven en inkomsten van al onze projecten. Enkele concrete vragen over de besteding van onze middelen konden vorige week tijdens de toelichting niet beantwoord worden. Ik hoop zo snel als mogelijk voor de administratie alsnog een volledig overzicht te krijgen van alle projecten van MI en LSB, de subsidies die we ervoor krijgen, het deel dat we zelf nog moeten dragen en het personeel dat er voor moet ingezet worden. Op een moment van financiële schaarste lijkt het me vanzelfsprekend om een gedetailleerd overzicht ter zake te hebben en dit te gebruiken om de schaarse middelen efficiënter in te zetten. Tevens dringt onze fractie aan op een herbesteding van een aantal middelen binnen het federaal en Vlaams grootstedenfonds. De druk op de federale regering moet opgevoerd worden. Vrijblijvende krantenartikels zijn niet voldoende. Er zullen concrete initiatieven moeten opgezet worden. Ik heb hiervoor reeds suggesties gedaan, maar het is niet aan een oppositiepartij om ter zake de kar te trekken.
We betreuren bijkomend het al te doorzichtig politiek spelletje van de SP.a die nu al een hele tijd stoere verklaringen aflegt en de schuld van alles wat verkeerd loopt in de schoenen van de federale regering wil steken. Socialisten zijn blijkbaar kort van geheugen. Burgemeester Janssens heeft sinds hij burgemeester is geen enkel initiatief genomen om de toevloed van immigranten richting Antwerpen te verminderen, noch als burgemeester, noch als parlementslid. Hetzelfde geldt voor de andere parlementsleden van zijn partij. Integendeel, in 2001 was Janssens als toenmalig voorzitter van de SP.a een enthousiast voorstander van de eerste algemene regularisatie. Nadien deed burgemeester Janssens niets om de toevloed aan illegalen en uitgeprocedeerden in Antwerpen te stoppen en aan te pakken. De burgemeester en zijn stadsbestuur hebben door hun laksheid mee het bedje van de tweede regularisatiecampagne gespreid. De SP.a heeft de jaren dat ze in de federale regering zat – nog niet zo lang geleden – geen enkele maatregel genomen om de criteria voor volgmigratie, gezinshereniging of nationaliteitsverwerving te verstrengen. De SP.a heeft de immigratiekraan zelfs nog wat meer opengedraaid o.a. met de snel-Belgwet en het gedogen van illegaliteit. Enerzijds klaagt de socialistische OCMW-voorzitter aan dat ze de vreemdelingentoevloed niet meer de baas kan en acties in het vooruitzicht stelt. Anderzijds stelt de socialistische schepen voor Sociale Zaken en Diversiteit alles in het werk om het de nieuwkomers – legaal of illegaal – zo gemakkelijk mogelijk te maken. De aangekondigde actie van de OCMW-voorzitter is een openlijke kritiek op het diversiteitsbeleid van de schepen voor Sociale Zaken. Uw noodkreet – waarvoor we begrip kunnen opbrengen, we zeggen immers al jaren hetzelfde – lijkt ons dan ook meer op een wanhoopsdaad waarachter u uw eigen falen en het falen van de SP.a tracht te verbergen, dan een oprechte daad van verzet tegen de huidige immigratiewetgeving. Anders had u niet gewacht tot het schip bijna gezonken is om uw kritiek te uiten en kanttekeningen te plaatsen bij de huidige demografische evoluties. U zal echt wat meer moeten doen om geloofwaardig over te komen. Onze stad verdient beter dan deze hypocriete en ongeloofwaardige socialistische klaagzangen.
Vlaams Belang wil meer geld voor aanpak vergrijzing, minder voor begeleiding vreemdelingen
Onze fractie is ook niet te spreken over de 50/50 verdeling van de stadsbijleg tussen OCMW en Zorgbedrijf. Gelet op de evolutie binnen het klantenbestand wordt binnenkort de helft van ons budget besteed aan nieuwkomers, avonturiers en allochtonen waarvan slechts een deel bereid is om zich in te burgeren. 51% van ons cliënteel is ondertussen al erkend vluchteling, asielzoeker, geregulariseerd of via gezinshereniging naar ons land gekomen. 75% van de sociaal tewerkgestelden is allochtoon. Heel het OCMW is er binnenkort enkel nog voor allochtonen. De senioren maken 25% van de totale bevolking uit. Het gaat hier over een groep mensen die heel zijn leven gewerkt en afgedragen heeft, enkele uitzonderingen niet te na gesproken. We kunnen die twee bevolkingsgroepen in onze stad toch niet dezelfde prioriteit geven en met dezelfde middelen voorthelpen? We hebben zelf gekozen voor een verzelfstandiging van onze RVT’s, dienstencentra en thuiszorg. Dit heeft heel wat voordelen en dat zal de komende jaren ook blijken. Toch blijft het de politieke verantwoordelijkheid van het OCMW en het stadsbestuur om aan het Zorgbedrijf de nodige middelen te verstrekken om het unaniem goedgekeurd en ambitieus zorgstrategisch plan uit te voeren. Een inhaalbeweging inzake infrastructuur, een investering voor senioren die echt belangrijk is voor onze stad.
Voor een opname in een RVT moet gemiddeld één à twee jaar gewacht worden. Voor een serviceflat loopt de wachttijd op tot 5 à 6 jaar. Een senior die zich op zijn 75 jaar inschrijft, maakt misschien op zijn 80ste kans om in een serviceflat te wonen. Tenzij hij over een eigendom of over voldoende spaarcenten beschikt; dan zal hij binnen drie à vier jaar misschien terecht kunnen in een serviceflat met het systeem van woonrechtcertificaten. Wij stellen dan ook voor om de komende jaren meer middelen in te zetten voor het voeren van een efficiënter ouderenbeleid, voor de aanpak van de vergrijzing en voor het realiseren van het zorgstrategisch plan volgens de oorspronkelijk vooropgestelde timing. Het realiseren van het zorgstrategisch plan mag niet worden afgeremd door gebrek aan middelen ten gevolge van de massa-immigratie en het laks asielbeleid. De middelen voor de ondersteuning van asielzoekers, geregulariseerden en gezinsherenigers moeten dan maar komen van de hogere overheid. Dat vindt u toch ook niet? De federale overheid kiest er immers voor om een laks asiel- en immigratiebeleid te voeren i.p.v. eindelijk een immigratiestop in te voeren en de criteria inzake gezinshereniging en huwelijksmigratie te verstrengen. Want dat is een voorwaarde om een goed inburgeringsbeleid te kunnen voeren. Het kan niet zijn dat de middelen van het sociaal beleid in onze stad voor een groot deel opgesoupeerd worden aan het uitbetalen en begeleiden van vreemdelingen. Ik denk dus dat we best overstappen naar een 55/45-verdeling of zelfs een 60/40-verdeling. De dotatie van het OCMW aan het Zorgbedrijf is te klein. Bovendien bereiken we met vele van onze kleinschalige OCMW-projecten te weinig mensen om van een echt positief resultaat en van een structurele verbetering te kunnen spreken. Vele OCMW-experimenten en projecten ten voordele van allochtonen zijn slechts een druppel op een hete plaat. We kunnen de instroom van vreemdelingen inderdaad niet meer aan en kunnen dan maar beter onze schaarse middelen anders en beter gaan besteden.
OCMW-budget 2010 is nepbudget
Onze fractie is absoluut niet tevreden met dit struisvogelbudget dat geen rekening houdt met de problemen die op ons afkomen. Wie dit budget goedkeurt, bedriegt in de eerste plaats zichzelf, maar ook de bevolking. We maken de Antwerpenaar wijs dat de financiële problemen opgelost zijn. Nochtans is er structureel niets veranderd buiten misschien een kleine aanpassing rekening houdend met de overbudgettering van de voorbije jaren. Voor het overige zijn er enkel kostenplaatsen uit het budget gegooid, alsof ze niet meer zouden bestaan. Er worden bovendien geen oplossingen in het vooruitzicht gesteld. Het sociaal beleid blijft immers ongewijzigd, wordt in de beleidsnota gemeld.
Het enige wat gebeurt, is wat klagen via de kranten, waarbij de zwarte piet steevast doorgeschoven wordt naar de federale regering. Dit is al te gemakkelijk. Ook de stedelijke en OCMW-meerderheid kan en moet een aantal maatregelen nemen om de zorgwekkende financiële situatie opnieuw recht te trekken. Alles wat kon verzelfstandigd worden, is met ZNA en het Zorgbedrijf verzelfstandigd. Wat overblijft van het Antwerps OCMW, kan niet meer verzelfstandigd worden. Het is nu dus aan de meerderheid in de OCMW-raad en aan het stadsbestuur om op basis van de beschikbare gelden een sociaal kerntakendebat te voeren en de prioriteiten voor de komende jaren vast te leggen. Dit budget is nep en waardeloos. Alle knelpunten worden op de lange baan geschoven. We vinden dit -gelet op de moeilijke sociaal-economische en etnisch demografische omstandigheden – absoluut onaanvaardbaar. We kunnen dit budget dan ook onmogelijk goedkeuren.
Philippe Van der Sande,
fractievoorzitter Vlaams Belang in de Antwerpse OCMW-raad