De budgettaire controle heeft aangetoond dat de begroting voor 2009 een tekort heeft van 3,4 procent van het BBP of meer dan 10 miljard euro. De eerdere verklaringen van VLD-tenoren dat zij konden leven met een “klein tekortâ€, klinken in het licht van de huidige put lichtjes belachelijk. De manier waarop de regering zelfs niet in staat is om gelijk welke uitgave in vraag te stellen, illustreert de onmacht van CD&V. ‘Een efficiënt beleid’ was nochtans de enige reden die CD&V gaf om toe te treden tot de huidige regering.
 
Dat de fiscale ontvangsten vele miljarden lager liggen dan begroot, is volgens de federale excellenties vooral te wijten aan de economische crisis. De waarheid is prozaïscher: de schertsfiguur die Didier Reynders op Financiën jarenlang is geweest, is de echte oorzaak van de onderschatte inkomsten. Toen de administratie Financiën bijna een jaar geleden waarschuwde voor een zware overschatting van de inkomsten, legden Reynders en co die waarschuwing hooghartig naast zich neer. Vandaag zit men met de gebakken peren: een federale regering die totaal niet op deze crisis is voorbereid.
 
CD&V-vicepremier Vanackere verwijst naar de begrotingstekorten in andere Europese landen, maar vergeet dat die landen niet met de gigantische (en nog steeds toenemende) staatsschuld kampen die België wel torst.
 
Om de kosten van de komende vergrijzing te dragen én de welvaart van de komende generaties te verzekeren zijn geen Belgische schijnoplossingen, maar structurele maatregelen nodig. Meer Vlaamse autonomie – en bij voorkeur onafhankelijkheid – zodat Vlaanderen zijn eigen sociaaleconomische hefbomen kan bedienen, is de enige oplossing.