Belastingaangifte moet eenvoudiger en belastingdruk moet dalen
Tussenkomst van senator Anke Van dermeersch over ‘Voorstel van resolutie voor de invoering van een eenvoudigere en informatievere belastingaangifte (6-381)’
Een aantal vaststellingen in dit voorstel van resolutie kunnen wij zeker onderschrijven, maar dit voorstel gaat in feite voorbij aan wat volgens ons de essentie van het verhaal is, met name 1) dat dit land structureel ernstig bezwaard is en 2) dat het corollarium daarvan onder meer is dat de bevolking veel te zwaar belast wordt.
Belastingen heffen zijn in een moderne staat natuurlijk een noodzaak omdat wij als burgers in onze verzorgingsstaat nood hebben aan, en een beroep doen op allerlei diensten en dat wil ik zeker niet in vraag stellen. Maar daar bovenop is dit land inzake fiscaliteit door een aantal andere, daarbovenop komende fenomenen zwaar gehandicapt, waardoor de grenzen die aan een billijk belastingregime worden gesteld ruimschoots worden overschreden.
Een eerste belangrijke reden is dat dit land in stand wordt gehouden om massaal geld te versluizen van het noorden naar het zuiden van het land omdat dit zuiden door politiek wanbeheer en door een hangmatcultuur al decennialang niet meer in staat is om de tering naar de nering te zetten, om op eigen benen te staan, en er dus een gewoonte van heeft gemaakt om voor een flink stuk op de kap van een ander te leven. Dat geld van een ander moet uiteraard ergens vandaan komen en wordt door de Belgische fiscus bij de Vlaamse burgers weggehaald. Jaarlijks gaat het om tussen de 7 en de 12 miljard euro, al naar gelang wat men in rekening brengt. Dit transferfederalisme, het fiscaal onverantwoordelijk zijn van deelstaten, kost de Vlaamse belastingbetaler enorm veel geld en maakt dat de Belgische fiscus zwaar langs de Vlaamse kassa moet passeren.
Een tweede reden is de enorm ingewikkelde staatsstructuur, de enorme bevoegdheidsversnippering, de logge bureaucratische apparaten die daarmee samenhangen. 7 regeringen en 8 parlementen voor een klein land als België, met al wat erbij te pas komt, dat is werkelijk van het goede veel te veel, maar de belastingbetaler moet ook daarvoor onnodig een zware prijs betalen.
Een derde reden waarom dit land zoveel geld bij zijn burgers moet weghalen, is dat de zittende politieke kaste nog altijd van oordeel is dat wij Sinterklaas voor de hele wereld moeten spelen. Ik geef enkele cijfertjes, maar de reeks is nog veel langer. Vorig jaar gaven wij 2,7 miljoen euro uit aan medische hulp voor geregulariseerden (artikel 9ter vreemdelingenwet) en 3,3 miljoen voor interculturele bemiddelaars in ziekenhuizen. Dat is nog maar klein bier vergeleken met de 57,5 miljoen aan dringende medische hulp voor illegalen, de 76 miljoen voor tijdelijke werkloosheid van vreemdelingen en de 92,7 miljoen voor de sociale tewerkstelling van vreemdelingen. Echt groot worden de uitgaven met de 150 miljoen aan equivalente leeflonen, de 409 miljoen die we aan gewone leeflonen aan vreemdelingen uitbetalen en de 648 miljoen die we aan volledig werkloze vreemdelingen betalen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de 238 miljoen die vreemdelingen in onze gevangenissen ons jaarlijks kosten, de honderden miljoenen die de asieltsunami ons kost, en de minstens even grote uitgavenstaat voor alle maatregelen in de strijd tegen terreur. We zitten al minstens aan twee miljard uitgaven voor vreemdelingen op jaarbasis, maar het lijstje is nog veel langer.
Deze drie zware handicaps die een normale staat niet heeft, zijn er in belangrijke mate mee verantwoordelijk voor dat de fiscus al decennialang zeer vindingrijk is om de staatskas op alle mogelijke manieren te spijzen, wat op zijn beurt mee de oorzaak is van de uiterst ingewikkelde belastingformulieren waarmee onze burgers geconfronteerd worden. Dit land is door zijn ondoorzichtige en complexe structuur dermate ingewikkeld en log geworden dat het eenvoudigweg niet meer in staat is om zijn burgers nog bevattelijk en op redelijke wijze te belasten. Het is echt niet toevallig dat wij in dit land met zowat de hoogste belastingdruk van heel de wereld opgescheept zitten.
Over deze zaken zoek ik echter tevergeefs enig spoor in dit voorstel van resolutie. Dit voorstel doet dan ook niet veel meer dan, wat de Duitsers noemen, kurieren am Symptom, in plaats van de vinger op de zere wonde te leggen. Er worden enkel wat aanbevelingen geformuleerd binnen het bestaande logge fiscale en structurele kader waarin we momenteel zitten, zonder naar de werkelijke oorzaken van de huidige belastingtsunami te kijken die nochtans de oorzaak is van de huidige ondoorgrondelijke belastingaangifte. Zolang men daar niet wil aan raken, zolang we geen slanke staat krijgen die spaarzaam en verantwoord omspringt met het geld van de mensen, kan en zal er ook geen eenvoudig belastingaangifteformulier komen. Er kan en zal maar sprake zijn van een echt vereenvoudigde belastingaangifte als er een aantal ingrijpende veranderingen worden doorgevoerd. Ik vernoem ze nog eens:
- Deze staat moet af van zijn ingewikkelde staatstructuur en drastisch worden vereenvoudigd en dat kan alleen door beide volkeren in dit land hun eigen weg te laten gaan. Eén Vlaamse staat en één Waalse staat en daarmee uit.
- Is dat niet onmiddellijk realiseerbaar, dan moeten wij in afwachting daarvan alvast volledig af van het verderfelijke transfer- en consumptiefederalisme. Alle deelstaten moeten fiscaal volledig verantwoordelijk worden gesteld voor hun eigen beleid, zodat iedereen de tering naar de nering moet zetten in plaats van de federale staat oneigenlijk te gebruiken als geld- en transfermachine om een verspillend en onverantwoordelijk beleid te voeren in het zuiden van het land en daarvoor systematisch de Vlaamse welvaart af te romen.
- We moeten ook af van de idee dat we hier bij wijze van spreken de halve wereld moeten onderhouden.
Pas onder deze voorwaarden kan er sprake zijn van een afgeslankte en werkelijk vereenvoudigde fiscaliteit, met als corollarium daarvan een sterk vereenvoudigde belastingaangifte. Aangezien ik daar niets van terugvind in deze resolutie, zal ik ze ook niet mee goedkeuren.