Nood aan crisisplan voor justitie
In Antwerpen sprak de omstreden rechter Walter De Smedt – die begin vorig jaar al spreekverbod kreeg opgelegd na uitspraken over “het ondemocratische Vlaams Belang†– een inbreker vrij omdat een vorige opgelegde straf niet is uitgevoerd. Nog maar twee maanden geleden had de dief achttien maanden effectieve celstraf gekregen, maar hij zat geen dag in de gevangenis.
Met zijn vonnis wordt de rechter aldus het symbool van het kernprobleem van het Belgische justitiebeleid: de feitelijke toestand van straffeloosheid. De gebruikte methode is onaanvaardbaar: dat een veelpleger nu gewoon wordt vrijgesproken door de rechtbank, is een zeer slecht signaal. Nog een slechter signaal gaat echter uit van de beleidsmakers in dit land, aangezien zij tolereren dat celstraffen tot drie jaar niet worden uitgevoerd. De traditionele partijen dragen hier een verpletterende verantwoordelijkheid. Van een kordate aanpak van de criminaliteit is – alle beloftes ten spijt – nog steeds geen sprake.
Het is tekenend dat geen enkele traditionele partij effectief werk wil maken van een efficiënt werkend justitieapparaat. Er bestaat niet de minste politieke wil om de huidige toestand van straffeloosheid om te buigen. De halfzachte verklaringen van CD&V-minister De Clerck zijn opnieuw niet meer dan pleisters op een houten been. Het Vlaams Belang pleit voor een crisisplan en échte hervorming van het justitie- en veiligheidsbeleid in dit land. Naar Nederlands voorbeeld moet de gevangeniscapaciteit met grote spoed worden opgedreven, onder meer door standaard 2 gevangenen per cel te voorzien en door het onmiddellijke inhuren van de vrijstaande Nederlandse gevangenisboten.
