5 jaar regering Jambon – Diependaele is een budgettaire catastrofe!
Met enige verbazing heb ik kennis genomen van het ontwerp van begroting voor 2024. Met verbazing, want ik vind de voorliggende begroting voor 2024 straf.
Zeer straf, deze begroting overtreft zelfs mijn stoutste verwachtingen.
Ik dacht dat ik met de aanpassing van de begroting voor 2023, afgelopen zomer, alles gezien had, maar nu blijkt dat voor 2024 nog straffer kan.
Het lijkt wel op het zalige, in ons geheugen gegrifte, programma “Alles kan beter“ van Mark Uytterhoeven.
De begroting voor dit jaar (2023 initieel) werd ingediend met een tekort van -2,9 miljard, dan gingen we, met de aanpassing waarnaar ik zojuist al verwees, nog wat meer de dieperik in naar een tekort van -3,1 miljard.
En inderdaad, alles kan beter, want de begroting voor 2024 wordt nu ingediend met een record tekort van maar liefst -3,724 miljard.
Bij deze laatste begroting van deze Vlaamse regering wil ik er toch nog even fijntjes op wijzen, dat in de toespraak bij de regeringsverklaring van de minister-president, bij het aantreden van deze Vlaamse regering, het volgende gemeld werd:
“We gaan nu een beetje in het rood, maar trekken dat in 2021 recht”.
Die dead line werd alsmaar opgeschoven, over 2024 naar 2025, dan 2026 en 2027 om nu voorlopig 2028 als datum te krijgen voor een evenwicht.
En uiteraard verwacht het Vlaams Belang niet dat nu een tekort van 3 miljard weggewerkt wordt op 1 jaar. Maar we hadden wel gehoopt dat u niet al onze waarschuwingen in de wind had geslagen, dan hadden we niet in deze penibele situatie gezeten.
Ik begrijp dat deze regering terecht een beetje beschaamd is over het tekort dat ze heeft geslagen in de begroting en dat ter opsmukking ook door deze regering nog altijd 2 belangrijke kosten buiten de begroting gehouden worden: namelijk de Oosterweel werken en het Herstelplan, samen goed voor 1 miljard 76 miljoen aan uitgaven in 2024.
Maar hoe de regering het ook draait of keert, uiteindelijk is er een gigantisch tekort geslagen -3,724 miljard. Il faut le faire !
Het begon 5 jaar geleden nochtans goed.
De eerste begroting die door deze Vlaamse regering werd ingediend, de aangepaste begroting voor 2019 had een klein overschot: 170 miljoen.
De begroting die volgde voor 2020 werd helaas ingediend met een tekort van 623 miljoen.
Dat was al wat minder, maar dan kwam de Corona epidemie en ging het tekort al snel naar 6 miljard.
Wij hebben als Vlaams Belang de Coronamaatregelen altijd voluit gesteund, en ook aanvaard dat hiervoor schulden gemaakt zouden worden.
Maar, we hebben ook altijd duidelijk gesteld dat het nieuw beleid even ‘on hold’ gezet diende te worden om de pandemie volop het hoofd te bieden.
Enkel zo kon het tekort beperkt worden.
Maar dat deed deze regering niet… Crisisbestrijding dat gelukkig wel, maar ook volop nieuw beleid.
Nieuw beleid waar geen centen voor waren. Jaar in jaar uit, nieuw beleid.
Ieder nieuw beleid werd dan het volgende jaar ongewijzigd beleid, waar dan telkens nieuw beleid bovenop kwam.
Dat is de Uitgavendrift van deze regering, die ik nu al jaren aanklaag.
Een ongelimiteerde stroom aan uitgaven, en dát is de oorzaak van de oplopende begrotingstekorten en schulden die nu voorliggen.
Deze uitgaven moeten natuurlijk wel gefinancierd worden.
En dat gebeurde dan ook met besparingen.
U zei besparingen? Inderdaad, maar dan wel heel perverse besparingen: Schrappingen van fiscale uitgaven.
De schrapping van de Woonbonus om de bekendste te noemen.
Of belastingvermeerderingen verpakt als verminderingen.
Een voorbeeld hiervan zijn de hervorming van de registratierechten.
Ja, die werden verlaagd voor een eerste woning, bravo, maar verhoogd voor al de andere transacties, daar ging het tarief van 10 naar 12,5%.
En vooral, vaak onderbelicht, de meeneembaarheid werd afgeschaft.
En dan is er nu bijvoorbeeld de hogere kilometerheffing, die een opbrengst moet geven van 96 miljoen. Een kost die ook zal worden doorgerekend aan de gewone Vlaming. Een grotere dekking is weliswaar goed, maar die had moeten gepaard gaan met een lagere prijs per kilometer zodat de oefening budgettair neutraal was i.p.v. een kost die wordt doorgerekend.
Maar dat is niet alles.
De nieuwste uitvinding is “het terugdraaien”.
In deze begroting voor 2024 wordt er massaal teruggedraaid.
“Top of the bill” is het terugdraaien van de eenmalige machtiging van 1 miljard voor het verstrekken van leningen in het kader van de Oekraïnecrisis.
Dat zijn dus uitgaven die we niet meer gaan doen.
Mindere uitgaven moeten normaal leiden tot een lager tekort. Da’s de logica. Niet zo met deze regering.
Het terugdraaien wordt omgezet in nieuwe structurele uitgaven.
In plaats van terugdraaien is dat vooruitdraaien: deficit spending.
Nu uitgeven en morgen betalen.
Iedere huismoeder, en ook huisvader, weet dat je zo in de financiële problemen komt. Zeker wanneer je eenmalige uitgaven vervangt door permanente, structurele uitgaven. Deze uitgavendrift leidt tot een structureel tekort.
En tot wat leidt deze ongelimiteerde uitgavendrift en dit structureel tekort?
Uiteraard tot een oplopende schuld.
Deze Vlaamse regering begon 5 jaar geleden in 2019 met een schuld, van de vorige regeringen, van 24,1 miljard.
Nu zijn we al aan een geconsolideerde schuld van 47,7 miljard in 2024.
Dat is een stijging met 23,6 miljard of 97,6%.
M.a.w. onder deze Vlaamse regering zal de Vlaamse schuld nagenoeg verdubbeld zijn.
Zelfs wanneer we de kost van Corona, door het Rekenhof becijferd op 5 miljard uitzuiveren, komen we op een globale schuld van 42,7 miljard.
Ook dat is nog een aangroei tegenover de start van deze legislatuur met 18,6 miljard of 77%.
In ongewijzigd beleid, dus zonder nieuwe initiatieven, stijgt de schuld, door de Uitgavendrift van deze regering, verder door naar 57,1 miljard in 2028.
Of een stijging met 137%.
Nog een ander, en pijnlijk, feit is dat de Vlaamse schuld sneller stijgt dan de schuld van de Franse Gemeenschap en het Waals Gewest.
Op basis van een rapport van het Instituut voor Nationale Rekeningen kan gesteld worden dat de schuld van de Vlaamse Gemeenschap in de periode 2018 – 2022 steeg met 76%, wat beduidend sneller is dan de Franse Gemeenschap (55%) en het Waalse Gewest (58%).
‘Gelukkig’ is er nog Brussel waar de schuld steeg met maar liefst 122%. Er zijn nog zekerheden!
En bij dat alles komt dan ook nog eens de sterke stijging van de rentekosten.
Bedroegen deze in 2019 nog een beheersbare 445 miljoen, dan stijgen ze door naar 963,8 miljoen in 2024. Dat is meer dan x 2.
In ongewijzigd beleid stijgt de rentelast op de schuld, door deze regering veroorzaakt, verder door naar 1,6 miljard in 2028.
Dit zijn catastrofale cijfers.
1 miljard rentekosten in 2024 oplopend naar 1,6 miljard in 2028.
Dat is zonder meer weggesmeten geld van de hardwerkende Vlaming.
Maar het is zoals de titel van het boek van Alexander De Croo het zegt: “ Waarom het beste nog moet komen.” en ja, in Vlaanderen belooft men ook dat beter zal worden…
Er komt zowaar een uitgavennorm.
De uitgaven zouden mogen stijgen in de periode 2025 – 2027 met maximaal 0,91%.
Voor de volgende regering, uiteraard.
Deze Vlaamse regering gaat de volgende Vlaamse regering een besparingstraject opleggen voor de schuld die zij hebben veroorzaakt.
In hypocrisie is dit niet te overtreffen, want intussen krijgen de Vlamingen het ene begrotingstekort na het andere, loopt de Vlaamse schuld verder op en stijgt de rentekost.
Weggesmeten geld van de Vlamingen die daar hard, héél hard, voor moeten werken.
Kortom, 5 jaar regering Jambon – Diependaele is een budgettaire catastrofe.
